Lieve allemaal,

Toch begin in nu wel steeds meer de grote scheiding te zien tussen de rijke blanken en de mensen in de townships. Als je door het land rijdt zie je vaak die townships. Allemaal kleine huisjes, dicht op elkaar gebouwd. En aan de andere kant van de weg zie je in de verte de hoge flets van de rijkeren. Ik vind het soms een beetje jammer dat ik eigenlijk alleen die blanke wereld leer kennen in mijn gastgezin. In elk huis dat ik kom zitten meerdere sloten op de deur en minimaal 2 hekken voor de deur. Ze zijn heel bang voor zwarte arme mensen. Ik heb trouwens nog niet verteld dat mijn gastgezin ook 2 kleine hondjes heeft. De hondjes dienen als een soort alarmsysteem, maar persoonlijk vind ik de hondjes nogal zielig.... Ze moeten altijd buiten slapen en zien er echt heel vies uit. Normaal hou ik echt van honden maar deze wil ik liever niet aanraken omdat ze ook super erg stinken.

Maar goed, in mijn laatste blog eindigde ik op zaterdag toen we naar het strand gingen. Er is alweer zoveel gebeurd in die tijd. Het strand was wel echt het mooiste strand wat ik ooit heb gezien, maar het water is ijskoud! Ik heb geprobeerd te zwemmen maar het was te koud. Bovendien is de stroming wel echt gevaarlijk. Het eerste stuk naar zee loopt ook schuin af omdat er zoveel stroming is.

Op zaterdagavondzijn we met nog twee andere Duitse meisjes en een Amerikaans meisje naar 1 van de beste visrestaurants (panama's Jack) van Kaapstad geweest en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik daar de lekkerste vis heb gegeten die ik ooit heb geproefd. Het restaurant heeft meerdere sterren maar toch zijn er een hoop gerechten van maar 7-10 euro. Ik raadt het iedereen aan om daar de gaan eten.

Die avond moesten Lucas, Jana en ik weer terug naar het gastgezin want zondag zouden we worden opgepikt door de lerares en haar man uit de klas van Jana om walvissen te gaan spotten in een stad genaamd Hermanus. Natuurlijk kwamen ze een uur later dan geplant, maar de dag was geweldig! Het landschap was zoo mooi en de man komt oorspronkelijk uit Hermanus. Hij liet ons onderweg alle mooie plekjes zien en was ontzettend aardig. Hermanus is trouwens een prachtige stad aan zee. Eerst hebben we een stuk gelopen over de grote rotsen voor de kust. De zee hier in Zuid-Afrika is zo anders dan de zee in Nederland. Veel wilder. Het zeewater springt echt meters de lucht in als het tegen de rotsen knalt. Hermanus is een hele goede plek om walvissen te zien. In oktober en november schijnt de hele baai vol te liggen met walvissen die dan hun baby's krijgen, maar daarvoor waren we dus te vroeg. Het zeewater is trouwens veel warmer dan het zeewater bij Campsbay (het strand waar we waren op zaterdag). Dat komt door de warme zeestroom vanaf de stille oceaan. Het duurde trouwens niet lang voordat we de eerste walvis zagen. Al na 10 minuten zagen we er een. Wat zijn die beesten groot he! Het was wel echt super vet om gewoon walvissen te zien. Helaas sprongen ze toen wij er waren niet uit het water maar ik heb een paar foto's gemaakt waarop je de staartvin of de rug ziet. We hebben het grootste deel van de dag naar walvissen gekeken maar we zijn ook nog naar een klein strandje in de baai geweest waar iedereen zwemt en waar je hele mooie schelpen kon vinden.

Op maandag begon dan de nieuwe schoolweek weer. De kinderen uit mijn klas hebben volgende week een belangrijke wiskunde en Engels toets waar ze veel voor oefenen. Vaak kan ik niet zo veel doen omdat ze vooral opdrachten moeten maken en nakijken.

Na school zijn we met de minibus naar het zwembad gegaan. Eindelijk!! En nu was er gelukkig geen zwemwedstrijd dus ik heb lekker kunnen trainen. Het water was wel erg warm, maar hey beter dan niets!

Omdat de kinderen vooral druk zijn met leren voor hun toetsen van volgende week was het niet zo erg dat ik er woensdag een dagje niet was omdat ik ging skydiven!! We (Jana en ik) werden in de ochtend opgehaald door een man die ons naar de plek van het skydiven bracht (ik weet niet precies de naam van die plek). Een uur later zaten we in een super klein vliegtuigje hoog boven de grond. Toen we ongeveer 3700 m boven de grond waren ging het luik open en dan..... Spring je! Samen met mijn tandem skydiver dan. Het was de meest bizarre ervaring ooit om gewoon naar beneden te vallen. Het voelt ook niet echt als vallen, maar echt een beetje als vliegen, behalve dat je neerstort en niet in de lucht blijft hangen. Ik was wel opgelucht toen de parachute opende en ik niet bleef vallen. De vrije val duurde 45 seconden maar het leek veel korter. Ik mocht de parachute ook besturen en het is echt verbazingwekkend hoe goed je met zo een ding kan sturen. De landing ging ook perfect we bleven allebij staan. Mijn begeleider springt ongeveer 4x per dag uit een vliegtuig en had al zo een 1500 sprongen gemaakt dus het voelde best veilig om met hem te springen. Achteraf kregen we ook de foto's en video en het is wel heel raar om het terug te kijken en niet zo charmant...

Tot nu toe heb ik me eigenlijk altijd veilig gevoeld in Zuid-Afrika, ookal wordt ik wel door iedereen gewaarschuwd. Ons gastgezin zou bijvoorbeeld nooit met een minibus (super goedkoop!!!) naar het centrum rijden, maar dat doen wij wel en ik moet eerlijk zeggen dat ik niet bang ben om beroofd te worden ofzo. Toen we naar het skydiven toereden waarschuwde de taxi-chauffeur ons nog ergens anders voor. Zorg ervoor dat je altijd je tas uit het zicht legt als je in een auto rijdt . Op sommige plekken voor een stoplicht (die hier trouwens robots heten) kan binnen enkele seconden je raam worden ingegooid en je tas mee naar buiten genomen. Het staat zelfs met borden aangegeven langs de weg. Gelukkig heb ik zoiets dus nog nooit meegemaakt. Ik voel me wel echt veilig maar probeer natuurlijk wel goed uit te kijken.

Donderdag en vrijdag gingen eigenlijk heel snel voorbij. Het weer was helaas wel slecht en het is dan ook echt ijskoud.Op donderdagzou ik eigenlijk gymles geven, maar dat ging niet door omdat het regende :(

Maar ik heb die dat wel voor het eerst in mijn leven aardrijkskunde toetsen nagekeken. Echt zoo grappig om te doen. Sommige kinderen hadden het niet helemaal begrepen geloof ik want ongeveer 1 kwart antwoorde op de vraag: 'Noem een plaats dicht bij de evenaar.' Antarctica! ????

Na school gaan we bijna elke dag naar de sportschool! We mogen nog steeds gratis naar binnen van de 60-jarige manager (echt een hele aardige man).

Op vrijdagheb ik eindelijk iets leuks kunnen. Ik heb armbandjes met de kinderen gemaakt. Ik moet wel zeggen dat dat ook ongeveer het zwaarste in mijn leven is wat ik ooit heb gedaan want vervolgens had ik 30 schreeuwde kinderen om mij heen die allemaal wilden dat ik uitlegde hoe je zo een armbandje kon maken. Jaa zelfs de jongens wilden het super graag weten. Wat wel echt schattig was is dat ze me allemaal kwamen bedanken en knuffelen na school.

Op vrijdagmiddag zijn we dan met onze 'vaste taxi-chauffeur' die heel aardig en ook heel goedkoop is, naar Stellenbosch gereden. Daar verblijven we dit weekend. Het hostel hier is echt heel mooi, met een tuin, veranda en bar. Er is ook een mini zwembad in de buurt. Eigenlijk hadden we die vrijdag al afgesproken met de andere vrijwilligers die in het vrijwilligershuis wonen, maar die hadden wat problemen en konden dus pas de volgende dag komen. Opzich niet heel erg want we hebben 3 aardige jongens ontmoet: 1 van Kaapstad, 1 uit Engeland en 1 uit Nederland, die super muzikaal zijn. Een van hun had een gitaar en we hebben de hele middag in de tuin gezeten en muziek gemaakt.

Vandaag zijn we in de ochtend naar de beste bakkerij ter wereld geweest. Ik weet dat ik dat ook al zei bij de vorige bakkerij, maar de bakkerij in Stellenbosch is echt awesome. Terwijl je ziet hoe het brood vers wordt gebakken krijg je allemaal dipsausen en vers brood en cakejes. Echt delicious!

Daarna zijn Jana, Lucas en ik naar een museum geweest! Overal hier in Stellenbosch zie je Nederlands dingen. VOC tekens, oud Nederlandse huizen, Nederlandse straatnamen en nog veel meer. In het museum hebben we die huizen van binnen gezien en van alles gelezen over de koloniale periode. Het was echt interssant omdat het natuurlijk voor een groot deel over de Nederlandse geschiedenis gaat en ik alles op school heb geleerd. Vandaag kon ik het dan in het echt zien.

Daarna hebben we met de jongens in het hostel gepoold en weer muziek gemaakt. De jongen uit Nederland kan echt super goed rappen. Als je een woord zegt maakt hij zonder er over na te denken een rap over dat woord.

Aan het einde van de middag kwamen dan eindelijk de andere vrijwilligers. Vanavond gaan we samen uiteten. Kayla, het meisje uit Amerika heeft in Stellenbosch gestudeerd en kent dus alle leuke plekjes.

Morgen gaan we een wijntour en proeverij doen. Want Stellenbosch staat nu eenmaal bekend om zijn wijn. Ik ben benieuwd!

Ik heb het echt heel erg naar mijn zin hier maar er zijn wel veel dingen die ik mis hoor: mijn familie en vrienden natuurlijk, maar ook de verwarming ( summer is coming gelukkig), een piano en natuurlijk het zwembad thuis!

Ik hoop dat jullie allemaal weer een beetje op de hoogte zijn en dat ik niets ben vergeten de vertellen, want ik maak echt zo veel mee hier!

Xx Tami